Overslaan en naar de inhoud gaan Overslaan en naar de footer gaan Overslaan en naar de zoekbalk gaan Overslaan en naar de navigatie gaan
1570518412

van computerscherm naar kinderopvang

Zes jaar lang zat Yasmin (29) achter een computerscherm. Ze ontwierp flyers, posters en huisstijlen, werkte met fijne collega’s en deed creatief werk. Maar toch knaagde er iets. Het plezier dat ze elke zaterdag bij de scouting voelde, tussen de kinderen, vond ze niet terug op kantoor als grafisch vormgever. Dus besloot ze het roer drastisch om te gooien.

“Bij de scouting werkte ik als groepsleider met kinderen en dat vond ik zo fantastisch,” vertelt Yasmin, “dat wilde ik elke dag wel doen.” Niet veel later stond haar besluit vast, ze wilde zich laten omscholen en ging op onderzoek uit. 

Via via kwam Yasmin in contact met kinderopvangorganisatie Babilou Family. Ze zochten een pedagogisch medewerker voor een IKC (integraal kindcentrum). Yasmin besloot te solliciteren en het klikte. Na één meeloopdag wist ze: dit wil ik doen. Ze zegde haar baan op en kon meteen beginnen. 

Binnen één maand aan de slag

Als zij-instromer volgde Yasmin de verkorte bbl-opleiding Gespecialiseerd Pedagogisch Medewerker op niveau 4. Eén dag per week ging ze naar het Astrum College, de andere vier dagen leerde ze in de praktijk. 

“Wat voor mij het verschil maakte, was dat ik meteen kon werken. Ik werd bijna uitbetaald als een gewone kracht. Daardoor kon ik mijn huur en rekeningen blijven betalen. Ook vond ik het fijn dat de opleiding slechts 1,5 jaar duurt, in plaats van de normale vier jaar. Dat was te overzien.” 

In 1,5 jaar door een opleiding van vier jaar 

“Ik vind het fijn om snel door de lesstof heen te gaan”, vertelt ze. “Je doet tijdens de opleiding negentien voorwaardelijke opdrachten met een examen eraan vast. Veel van die opdrachten kon ik op mijn werkplek uitvoeren.” 

Op school volgde ze vakken als Nederlands, Engels, rekenen en studieloopbaanbegeleiding. “Aan Miranda, mijn SLB’er, kon ik álles vragen. Als er iets op het werk speelde of als ik ergens mee zat, was zij er altijd.”

De opleiding bood een brede basis: van de ontwikkeling van het kinderbrein tot communicatie met ouders en van pedagogiek tot drama- en kunstlessen. “Daar leer je letterlijk in de huid van een kind kruipen.” 

Serieus genomen vanaf dag een 

Op haar werkplek op het IKC voelde ze zich ook gezien. “Ik had ontzettend lieve collega’s. Ze behandelden me niet als een stagiaire die alleen luiers mag verschonen. Ik kreeg juist de ruimte om activiteiten te organiseren, mee te kijken bij intakegesprekken en zelf verantwoordelijkheid te nemen.”

Ze werkte op verschillende groepen, met baby’s, peuters en de buitenschoolse opvang, en ontdekte langzaam waar haar hart het snelst van ging kloppen.

“Bij peuters krijg je the best of both worlds. Je verzorgt ze én je kunt spelletjes en activiteiten met ze doen. De stappen die ze maken richting de basisschool zijn zo groot. Ik vind het heel dankbaar om daaraan mee te werken.” 

“Dit is waar we het voor doen!” 

Als Yasmin terugdenkt aan de afgelopen 1,5 jaar, komt één moment sterk naar voren. Een moeder bracht haar tweejarige zoontje, die nauwelijks sprak en slecht at, met veel schuldgevoel weg. “Ik merkte dat mama onzeker was. Ze zei telkens: ‘Ik laat hem de hele dag achter, hoe kan ik zo zijn?!’” 

Maar al binnen een paar maanden zag Yasmin het jongetje opbloeien. Hij begon voorzichtig woordjes te zeggen en at kleine hapjes. Zijn moeder kwam steeds vrolijker binnen om haar kind op te halen. “Dat raakte me. Ik dacht: dit is waar we het voor doen. We geven hen die fijne, positieve ervaring.” 

In anderhalf jaar tijd groeide Yasmin van meekijker tot zelfstandig pedagogisch medewerker. Ze haalde haar mbo-diploma en werkt inmiddels op een gloednieuwe locatie van Babilou Family in Enschede.  

“Je moet bewust kiezen voor een nieuwe carrière”, vertelt ze. “Ik had mijn volle focus ervoor nodig. Ik zag mijn vriend minder en heb mijn vrijwilligerswerk bij de scouting even op pauze gezet. Dat was te veel. Maar omdat ik de opleiding en het werk zo leuk vond, wist ik: dit komt goed.” 

Natuurlijk heeft Yasmin ook haar leermomenten. “Ik moet vaker dingen die gebeuren op mijn werk, durven loslaten. Ik kan niet alles controleren. Maar daar werk ik nog aan”, zegt ze lachend. 

De juiste persoon voor dit werk

Volgens Yasmin moet je wel een bepaald type mens zijn om in de kinderopvang te werken. “Je moet sowieso liefde voor kinderen hebben, ruimdenkend zijn en heel veel geduld hebben. Elk kind is uniek en elke ouder heeft een andere opvoedstijl. Je kunt niet alles doen zoals je het leert op school.” 

Voor wie dat in zich heeft, is het volgens haar een prachtig vak. “Neem gewoon die sprong in het diepe. Je kunt altijd terug naar je oude kantoorbaan. Dat hield mij op de been tijdens deze opleiding.” 

Dit werk wil ik blijven doen

Of ze zichzelf over tien of vijftien jaar verder ziet leren, weet ze niet. “Ik vind dit werk zo leuk, dit wil ik de rest van mijn leven blijven doen. Maar wie weet, misschien specialiseer ik me nog. Ik wil mezelf altijd blijven ontwikkelen, zodat ik blijf doen wat ik leuk vind.”